Zoals gewoonlijk heb ik weer genoeg beleefd de laatste week. Na de trekking ben ik nog een dag in Luang Namtha gebleven om nog wat meer van de plaatselijke kleine dorpjes te genieten en uiteraard om even op adem te komen. Deze dag ben ik rustig begonnen met het plannen van mijn reis door Vietnam. 2 weken geleden heeft m’n moeder besloten om hier 3 weken bij me aan te sluiten, dus we gaan samen van Ho Chi Minh naar Hanoi reizen. Erg gezellig!
In Luang Namtha heb ik in de middag een fiets gehuurd, helaas een schamel fietsje, maar wat kan je anders verwachten als je 1,30€ per dag betaald. De wegen zijn echter hier niet op gebouwd. Ik moet fietsen over onverharde wegen met veel rotsen en kuilen, heerlijk! De tocht was wel prachtig. Eerst door de kleine dorpjes heen waar je gezellig met de lokalen kan lachen om je hopeloze fiets. Je ziet de vrouwen druk bezig op het land en met het maken van papier van bamboe. De mannen hebben het in dit al d beduidend makkelijker en genieten enorm van de koffie en het roken tijdens het ontspannen zitten. Tijdens de tocht heb ik een gave brug moeten trotse
ren die de lokalen zelf heb gebouwd van hout en bamboe en gebruiken voor alle scooters, motoren en fietsen. Zij gaan echt met manden vol aan de zijkant van de motor eroverheen terwijl ik al moeite heb met het houden van m’n balans op m’n fietsje.
De avond rustig gegeten met een grote groep die ik heb ontmoet in het hostel, erg gezellig! En ja dan is het weer 
tijd voor de bus de volgende ochtend. Gelukkig dit keer maar 4 uurtjes. Echter moest ik om 730 al bij het kantoor zijn om met de taxi naar het station gebracht te worden, de bus zou vroeg vertrekken. Nogmaals nagevraagd en ja zou echt vroeg vertrekken, tja… Dan sta je vervolgens tot na 9 uur te wachten op het station tot deze lokale bus vol is. Ik vind het zeker niet erg om te wachten en vroeg op te staan, maar van die combi wordt ik niet gelukkig. In Huay Xai kom ik na de middag aan waarna ik een hostel probeer te zoeken. Helaas geen goedkope kamers, dus ik heb erg vervelend een keer verplicht een luxe kamer moeten nemen :p. Wat heerlijk na al die tijd de kamers delen. In de middag m’n laatste voorbereiding gedaan voor de tocht van 3 dagen die de volgende dag begint. En in de avond is het tijd 
voor Engelse les in de tempel. In de middag tijdens de ronde had ik bij de tempel een bord gevonden waarop stond dat je in de avond Engelse les kan geven. Dus om half 8 ga ik naar de tempel en er zijn 7 monniken en een docent aan het wachten op reizigers. Samen het werkwoord ’to be’ geleerd. Leuke voorbeelden gegeven, mezelf voorgesteld en veel vragen beantwoord. Erg leuk om te doen!
De volgende dag is het eindelijk tijd voor mijn enige geplande activiteit van de trip: de gibbon experience! Dit is een drie daagse tocht waar je als 
een aapje slingert door de bomen en de jungle middels zeer lange ziplines. Ik heb me meer dan een maand geleden ingeschreven en ben daardoor de details van de trip vergeten: ik laat me verrassen.. De eerste dag krijgen we in de ochtend alle uitleg qua veiligheid in het kantoor waarna we met auto’s richting het dorp gaan van waaruit we de jungle in trekken. We rijden met 4×4 auto’s over de stijle wegen richting het lokale dorpje. Hier verdelen we ons in twee groepen en zit ik in een groep met 2 Duitse stellen die iets ouder zijn, een Franse en een Sloveense van mijn leeftijd. Wij vertrekken de eerste dag voor een 2,5 uur durende hike naar de waterval. Bergje op en af, rivieren oversteken en uiteindelijk is het tijd voor de waterval. Ik had een grote waterval bedacht waar je heerlijk onder kan staan en prachtig kan zwemmen, waarom lopen we ons anders 2,5 uur volledig in het zweet te werken? Tja, voor de lol denk ik, want het is een klein straaltje van een beetje rotsen dat een soort iets groter beekje instroomt waar je middels een slingerlijn in kan springen. Ach je hebt zo’n stuk gelopen, dus dan moet ik ook echt maar doen ook. Hmmm… Spijt! Ik bezeer me helaas enorm aan de slingerlijn en heb m’n hele zijkant van m’n buik open geschaafd en blauw.
Maar daarna beginnen we eindelijk! De ziplines! We krijgen ons harnas aan en gaan op weg, 
middels uiteraard een nieuwe hike naar de eerste zipline. Oei, tot wel eng…. Het is toch 150 meter hoog en je vertrouwd op je harnasje die op de lijn leunt en je hangt eraan met je tas op je rug. Maar wauw…. Wat gaaf! Je voelt je zo vrij als een vogeltje. Nog een paar hikes en ziplines en we komen aan bij onze eerste boomhut waar we de nacht zullen doorbrengen. Bij aankomst worden we verwend met heerlijk vers fruit en snacks en thee. Nadien worden de slaapplaatsen klaar gemaakt. Ik heb geluk dat ik de enige vrouw alleen ben en dus heerlijk m’n eigen plekje heb. We slapen op matrassen met een donkere mosquito net erom heen. Nadien wordt het diner geserveerd. Rijst met verse groentes, yummie!
Ik zal even wat vertellen over de boomhut. In totaal zijn er 6 boomhutten gemaakt die op 70 tot 
150 meter hoogte zijn gemaakt in de bomen. Sommige hebben slechts 1 verdieping andere zijn groter en hebben 2 verdiepingen. De eerste nacht slapen we in boomhut 6 waar we allemaal op 1 verdieping slapen en alleen de toilet 1 verdieping lager is. Je doucht met uitzicht op de jungle hoog boven de meeste planten en bomen. En terwijl je doucht of op de wc zit, kijk je onder de voeten honderd meter naar beneden, slik! Met het bouwen van sommige hutten zijn ze 1 jaar bezig geweest.
De tweede dag beginnen met een uitgebreid ontbijt met rijst, ei en vers fruit waarna we beginnen met een paar ziplines en een hike van weer 2 uur naar boomhut 5 waar we deze nacht zullen oververblijven. Ondertussen is het weer lunchtijd en nadien vertrekken we voor een grote ronde ziplining waarbij we fanatiek de bergen op lopen en veel ziplines maken, vele andere berghutten bezoeken en uiteindelijk in de grootste keuken bier kunnen kopen voor degenen die willen. Helaas een beetje ongelukkig dat ik momenteel bijna de enige ben met rugzak en dus het bier van iedereen kan dragen 🙁 , ach goed voor de conditie zullen we maar zeggen! Uiteindelijk hebben we prachtige uitzichten gehad tijdens de ziplines en komen we voldaan en moe rond 5 uur terug in de boomhut, waar we wederom genieten van een snack met vers fruit en nootjes. Ze verzorgen ons enorm goed, heb nog niet zoveel gegeten tijdens m’n trip, als die ziplines me morgen nog maar houden :p
Daarna snel allemaal douchen, ter info wel met steenkoud water, voordat het rond 18:30 helemaal donker is. Het diner wordt geserveerd met rijst en groentes en de bedden worden voorbereid. Na het diner begint het minder leuke gedeelte, of eerlijk gezegd een verschrikkelijke nacht. Net na het diner spot ik de eerste rat… Ja RAT! Aan de andere kant van de boomhut, naja bedenk wel dat je op 20 m2 slaapt en verblijft met 7 mensen en dus aan 
de andere kant erg dichtbij is! Even later loopt er 1 boven ons over een houten balk naar boven toe en nog geen 10 minuten later word ik ondergeplast door een rat op arm en been, Help! A rat juist pied on me! Oké we hebben er allemaal snel genoeg van en maken ons om 1900 uur al klaar voor de nacht en kruipen onze hutjes in met de mosquitonetten. Alles goed instoppen aan de zijkanten, boekje erbij en lezen met m’n hoofdlampje. Kom op lezen, luister niet naar de ratten, denk er niet aan, denk aan de unieke ervaring boven in de boomhut! Oké wat kan er nou gebeuren, ze knagen, maar toch niet aan jou? Ze zullen toch niet in de buurt komen? Nee…. Lezen! Maar dan hoor je ze weer, trippelen rond je hutje en de eekhoorn knagen aan de balk achter je hoofd. Dus tja… Een zware nacht die ik door ben gekomen als een gewapende rattenjager met m’n zaklantaarn in m’n hand. Ik kan je vertellen dat een nachtelijke toiletbezoek ook zeker niet op m’n favoriete lijstje stond.
De dag erna waren het gelukkig veel ziplines met minder inspannende hikes terug naar het dorpje van waaruit we terug werden gebracht naar Huay Xai. Daar aangekomen rustig ontspannen en genieten van het bellen met de familie. Eindelijk goed genoeg internet voor FaceTime, leuk om m’n ouders even te zien! Helaas was Lawrence in de boot naar Engeland en dus niet in staat te bellen. De avond rustig aangedaan en gegeten bij Dauw restaurant. Een zeer interessante plek die ik het liefst eerder had gezien. Ze hebben een restaurant en een opvang voor de mensen die uit de bergen naar het ziekenhuis moeten om de hoek. In het ziekenhuis verzorgen ze geen zorg gedurende de nacht, dus dit moeten de familieleden doen die slapen in het opvanghuis. Hier verblijven gemiddeld 30 kinderen en 40 volwassenen die allemaal van eten en drinken worden voorzien door Dauw. De mensen zijn vaak zo arm en hebben dagen gereisd om hier te komen en kunnen zich niets anders meer permitteren. Ik leer een vrouw kennen die dagen heeft gereisd vanuit de bergen met haar volgroeide baby van 9 maanden in de buik, maar helaas is de baby gestorven waardoor ze tocht heeft moeten maken naar het opvanghuis. De volgende dag wordt ze geholpen in het ziekenhuis, verschrikkelijk! Graag zou ik hier wat tijd in willen stoppen, maar helaas vertrekt mn vliegtuig over een paar dagen naar Vietnam en moet ik door. Ik noteer alle Facebook en website gegevens goed en wil hier zeker nog Est mee doen. Het liefst kom ik nogmaals voor een maand terug om het restaurant en de bungalows goed op poten te zetten zodat het genoeg winst genegeerd voor het opvangcentrum.
De volgende ochtend vertrek ik richting de pier om mijn ticket voor de boot naar Luang Prabang te kopen. Je moet er snel zijn want wie vroeg is, heeft 
de beste plekken in de boot en zit dus niet achterin naast de motor. Rond 8 uur zijn we bij de pier waarna we eindelijk net na 12 uur vertrekken voor de 6 uur durende trip van de eerste dag. Je moet geduld hebben in dit land! De tocht is prachtig, we varen door de mekong rivier, langs allerlei dorpjes en mooie bossen en landerijen naar Pakbeng. Tijdens de boottocht kan ik heerlijk tot rust komen en genieten van m’n boek en de omgeving. De avond in Pakbeng is prima. Vandaag, maandag, vertrek ik rond 8 uur voor de tweede dagtocht van 6/7 uur naar Laung Prabang. Weer heerlijk ontspannen vandaag en daarom had ik weer genoeg tijd voor mijn blog. Hoop dat jullie hebben genoten van het verhaal en tot over een weekje vanuit Vietnam!
Leave a reply