Welkom in Vietnam mede-reisgenoot! Gelukkig ben je ook dit keer met me meegereisd om de eerste verhalen uit Vietnam te ontdekken, maar eerst gaan we nog even terug naar 22 februari waar ik de tweede dag op de slowboat ga. Deze dag beginnen we gelukkig op tijd, we vertrekken maar 40 minuten later dan aangegeven waarna we kunnen genieten van de prachtige natuur. Helaas iets langer dan voorspelt… De boot vaart zeer langzaam door de nauwe openingen die door het droge seizoen gecreëerd zijn. Pas na meer dan 8 uur varen komen we in Luang Prabang aan.
Het voelt heerlijk om weer in deze stad te zijn. Met alle monniken en tempels straalt het werkelijk rust uit. De avond weer enorm genoten op de foodmarket. Wederom bij het gezellige vrouwtje in het nauwte straatje m’n 
bordje met eten gevuld van haar buffet en dat voor maar 15.000 Kip (<2€), m’n ogen waren bijna groter dan m’n maag, maar zoals het hoort heb ik m’n bordje leeg kunnen eten. Nadien een rondje over de night Market, langs de mekong gewandeld.
De volgende dag ging de wekker om 5:30, tja reizen is niet zoals iedereen denkt alleen uitslapen en vakantie houden. Met zonsopgang lopen de 
monniken door de straten van Luang Prabang om eten voor de dag te 
verzamelen in een koker die elke monnik vast heeft. Vanuit vroeger geven de oude vrouwen uit het dorp de monniken genoeg eten voor de dag als stoffering. Dit gaat in sommige delen van de stad nog op, maar helaas maken de mensen van Laos er ook een toeristische attractie van en dus zie je veel Koreanen en Chinezen tussen de oude vrouwtjes zitten voor fantastische foto’s. Het ritueel heeft toch nog echt iets moois. Alle monniken zie je gedurende een uur in rijen van 20 door de stad lopen en verzamelen zo genoeg eten voor de dag, althans dat hopen ze.
Nadien was het tijd voor een bezoek aan de bekendste watervallen van Laos: de Kuang si watervallen. Met een scooter rij ik de 30 km richting de watervallen waar ik word verrast van de prachtige schoonheid van het water. Wat is het puur en blauw! Echt geweldig. Gelukkig ben ik zeer vroeg en kan ik in alle rust alles bekijken en rustig bij de waterval en de plateaus omhoog klimmen. Velen gaan zwemmen, maar dat was voor mij toch net even te koud… Op de terugreis gestopt in kleine dorpjes waar ze veel linnen en eigengemaakte tassen verkopen. Ze geven aan dat de vrouwen alles handmatig weven, hmmmm heb toch m’n twijfels aangezien alles er precies hetzelfde uitziet en het in de stad op de markt ook overal te vinden is, maar erg leuk dorpje. Nadien de reis voortgezet naar waterval nummer 2, Tad Sea. Een prachtige onverharde weg leidt me naar een bootje bij bet water die me middels een mooie tocht brengt naar het beginpunt van de trekking naar de waterval. 
Helaas staat er amper water in de waterval en het waterval dat erin zit wordt eigenlijk handmatig erin gepompt, maar je kan wel zien dat het in het regenseizoen prachtig moet zijn. Ach de boottocht er naar toe en terug was prachtig en dus de hoogtepunt van deze waterval.
In de avond heb ik via het internet een prachtige plek gevonden aan de rivier waar ze 2x per dag yoga lessen geven. Even geïnformeerd naar alle informatie en heerlijk genoten van een verse smoothie waarna ik me heb ingeschreven voor de yoga lessen van de dag erop. Lekker vroeg de dag beginnen om 7 uur. De avond was rustig met een diner en wandeling over de markt.
Zoals gepland sta ik om 7 uur bij Utopia om deel te nemen aan de yoga les. Ik leg een matje neer op het dek dat een prachtig uitzicht geeft over de rivier 
en het rustieke dorpje aan de andere kant van de rivier. Wat een rustgevende plek. De yoga les was heerlijk en het ontbijt ernaar ook zeker! Daar raak ik in gesprek met een Australische die even later richting de paper village gaat en ik beslis mee te gaan. We lopen over een prachtige handgemaakte bamboe brug naar de andere kant van de rivier waar we door de kleine dorpjes lopen naar het dorpje. Daar aangekomen kunnen we zien hoe papier en textiel wordt gemaakt. We krijgen de uitleg en zien het prachtige resultaat. Wat een werk! De regering beschermd dit gebied en de mensen in het dorpje papier moet blijven maken opende authentieke manier en met de hand. In de middag heb ik een rustig moment ingelast en geniet ik van m’n dorpje bij de prachtige plek Utopia. Op de terugweg naar m’n hostel kom ik langs het rode kruis in Laos (Lea Red Cross) heet het. Dit een plek waar de lokale bevolking geniet van de sauna en een massage. Zonder aarzeling schrijf ik me in voor een massage voor de avond. Even terug naar het hostel en snel een klein hapje eten waarna ik samen met een kamergenoot die graag mee wenste te gaan richting de spa te gaan. We kregen een grote rok die we rond onze middel en borsten moeten winkelen waarna we de sauna in konden stappen. Eigenlijk meer een enorme stoomcabine waar je tussen alle lokale vrouwen zit. Je weet dat ze het over je hebben en het enige wat ze steeds kunnen zeggen: you’re so beautiful! Dus niet alleen kwam ik heerlijk tot rust tijdens deze geweldige lokale ervaring, maar werd ook m’n ego flink opgekrikt, haha…
De volgende ochtend besloot ik wederom de dag te beginnen met yoga, enigszins wat stijf van de dag ervoor begon ik rustig in de les, maar al snel was het weer enorm genieten. Het miezerde voor het eerst tijdens m’n trip helaas, maar dat kon de pret niet drukken. Nadien terug naar het hostel waar ik gelukkig net op tijd binnen was voordat een hoosbui los brak. De rest van de ochtend breng ik rustig door met een wandeling door de stad en een drankje in het café waar ik opeen oog en oog komt te staan met een oud-collega van het Stadshotel. Ik wist dat ze 3 weken op vakantie ging in Azië, maar niet dat ze naar Laos zou komen… Erg verbaasd staan we elkaar aan te kijken waarna gezellig samen lunchen. Ik moet helaas richting het vliegveld voor mijn reis naar Vietnam, nou ja helaas…. Wat heb ik een zin om dit land te ontdekken!
Tijdens de reis naar Ho Chi Minh heb ik een overstap op Hanoi waar helaas blijkt dat mijn tweede vlucht geannuleerd is. Ik ben op een nieuwe vlucht gezet die midden in de nacht vertrekt en dat terwijl ik om 19 uur ben geland. 
Helaas een lange wachttijd. Gelukkig heb ik bij het kantoor m’n vlucht iets kunnen vervroegen en uiteindelijk land in rond 1 uur in de nacht in HCM waar ik snel een taxi richting m’n hostel pak. M’n hostel zit verstopt in een klein steegje en nadat ik de taxi-chauffeur om uitleg heb gevraagd en de route heb bekeken op m’n maps.me app, ga ik vol zelfvertrouwen in m’n eentje de steegjes in op zoek naar m’n hostel. Het is een nauw straatje waar je amper met twee mensen naast door heen kan, waar de huizen 3 hoog om je heen staan en waar ik dus alleen gewapend met m’n telefoon door heen ga. De honden blaffen boos vanuit de huis, oh wat hoop ik toch dat die deuren en hekken goed op slot zitten. Voor het hostel bel ik dat ik er ben en al snel wordt de deur gelukkig open gedaan.
De volgende dag ben ik erg moe van al het reizen van de laatste dagen en maanden en besluit ik rustig door het hectische centrum van HCM te wandelen nadat ik heb genoten van een subliem en uitgebreid ontbijt, wauw! Welkom in HCM! Ontspannen verken ik alle plekken: de markt, de night Market, het postkantoor, de kathedraal en dwaal ik door de kleine straatjes bij het hostel. Je merkt dat het echt een miljoenen stad is waar 7 miljoen mensen wonen van allerlei culturen. Er is ontzettend veel toerisme en de stad doet erg westers aan met allerlei parken in het centrum met sportfaciliteiten en westerse restaurant. Even enorm wennen om zoveel Westerse invloeden te zien, maar ook wel weer een keer lekker. In de avond blijkt er een gratis concert in het park te zijn…. Gratis, yep daar hou je als backpackers van dus ik geniet heerlijk van de muziek. In het park zie je verder mensen bij elkaar komen voor badminton, voetvolley, danslessen, etc. Heerlijk om hier onderdeel van te mogen zijn.
De volgende dag ga ik echt naar m’n bestemming waar ik 4 nachten ga bijkomen met yoga lessen, zon, zee, strand en zwembad voordat ik de reis door Vietnam met m’n moeder ga maken. In Mui Ne geniet ik ’s avonds van een lekkere Westerse maaltijd bij de Mexicaan, jaja ik weet het cultuur barbaar, maar soms heb ik genoeg van het rijst en de noedels. Nog even en 
ik word zelf een rijstkorrel :). Daarna een heerlijk barretje gevonden maar 2 Ierse mannen live spelen. Zalig genoten van de muziek voordat ik m’n bedje op heb gezocht. De volgende dag zou om 9 uur de yoga les starten, maar helaas hadden ze me even vergeten te vertellen dat het niet op zondag is, ach een heerlijke strandwandeling gemaakt en een les voor de dag erop geboekt (vanmiddag). De middag eigenlijk heel decadent in het resort aan het zwembad doorgebracht met m’n boekje, soms heeft een mens deze rust echt even nodig. De avond weer gezellig naar het live muziek.
Oeffff vanmorgen ging de wekker om 3:30 uur omdat we om 4 uur vertrokken met de jeep richting de zonsopgang in de duinen. In de witte 
zandduinen aangekomen heb ik een quad gehuurd om lekker te crossen. De zon zie ik ondertussen achter de duinen tevoorschijn komen. Prachtig om zo als een klein kind lekker door de duinen te crossen. Op en af, bocht links en rechts, yeah! Nadien door naar de rode zandduinen voor een kleine wandeling. Op de weg terug langs een prachtig vissersdorpje gereden waar we echt de handel konden zien van de vers binnengebrachte vis vanuit de heel kleine bootjes. Het is een mooi gezicht hoe de bootjes dobberen in de zee voor de kunst en een voor een binnenvaren. Bij de laatste stop waar we een riviertje bezochten zagen we de jeep voor ons neus wegrijden met iedereen erin behalve ons en de guides wisten zelfs waar we zaten te wachten. Gelukkig zijn er meerdere toers en mochten we meerijden met een andere jeep, maar ik kan je zeggen dat je wel even denkt… Shit heb ik weer… In de stress schiet ik zeker niet meer na deze maanden reizen want een oplossing is voor alles te vinden en een glimlach doet soms wonderen. Voor nu is het tijd om de week af te sluiten. Volgende week zie ik jullie graag weer waar ik 
de laatste 3 weken reizen met m’n moeder ben begonnen. Tot snel!
Leave a reply