Tijd voor een nieuw blog waar ik na Cambodja. eindelijk weer de mogelijkheid krijg om de lokale bevolking te ontmoeten en een deel van mijn donaties in te zetten. Hierna volgt Vietnam en later Tanzania uiteraard. Maar eerst mijn reis vanaf 7 februari.
Tijdens mijn laatste blog verbleef ik in Vientiane, de hoofdstad van Laos waar ik de eerste dag heerlijk heb gegeten bij een Indiaas restaurant en
daarna over de night market heb gelopen vol kleding, sierraden en souvenirs. De volgende dag was het tijd voor een bezoek aan het buddha park. Iedereen raadde het aan, dus ik ben de bus ingestapt en was verbaasd van de schaal. Het is een zeer kleine oppervlakte waar tig buddha samen staan en allemaal verschillen verhalen vertellen. Prachtig om dit te bedenken. In de avond is verder weinig te beleven en ga ik met een groepje wederom naar een Indiaas restaurant, wel een andere maar het beviel zo goed en nadien de markt.
De dag erop was het tijd voor de bus naar Vang Vieng waar ik net na de middag aankwam. Hier heb ik rustig aan de rivier gelegen met mijn boekje en telefoon om alles te regelen voor m’n trip in de jungle naar de stammen…. Verderop wordt dit duidelijker. De avond heerlijk, op aanraden 
van andere toeristen bij een restaurantje gegeten. Helaas was dit in lange tijd weer een avond alleen aan tafel, maar even na mij kwam nog een jongen alleen binnen. Uiteindelijk hem uitgenodigd om samen te eten en het was super gezellig. En bovenal heerlijk gegeten! De volgende dag verbleef ik ook in Vang Vieng wat bekent staat om grote feesten en veel drinken terwijl je met een rubberenband de rivier af dobbert. Jullie kennen me een beetje en dat is niet mijn favoriet dus ik ben gaan genieten van de prachtige natuur, mooie bergen aan de rivier. Waar ik tevens enorm heb mogen genieten van de te dronken toeristen die de band uit moesten komen bij de eindbestemming waar ik zat.
De volgende dag in de bus naar Luang Prabang wat helaas 3 uur langer duurder dan gepland omdat de chauffeur even in de bergen langs z’n familie wilde… Alles op Lao tempo! In Luang Prabang wilde ik gelijk doorgaan met 
de nachtbus, maar helaas was die al volgeboekt dus op zoek naar een overnachting wat toch moeilijker bleek dan verwacht, alles vol of veel te duur. Uiteindelijk een hard bed gevonden wat veel te duur was, maar goed ik kan slapen en de bus gaat de volgende ochtend vroeg dus een lange nacht zal t niet worden. In de avond genoten van de night market en night food market waar je voor 15000 kip, minder dan 2€, je eigen eten in een bord kan doen van een super groot buffet. Tussen de Koreanen, Engelsen en Duitsers heb ik heerlijk m’n bordje leeggegeten om nadien terug na m’n hostel te lopen buiten het centrum.
In de middag, begin avond na een helse busrit van 7 uurdoor de bergen met alleen maar haarspeldbochten, overgevende lokalen en huilende kinderen, is het tijd om Luang Namtha te verkennen en me tasje klaar te maken. Om een deel van mijn donaties te schenken aan een goed doel, ben ik afgereisd naar het noorden van Laos: Luang Namtha. Waar ik middels een 3 daagse trekking bij diverse authentieke stammen op bezoek ga en veel plezier mag gaan maken met de kids en zelf kan bepalen waar ik geld doneer. De opbrengst van de trekking gaat naar de nutsvoorzieningen in de dorpen die tot nu toe onbereikbaar zijn geweest. Ze zijn hier druk bezig met wegen aanleggen en vooral stromend water of waterpompen aan het maken. In deze dorpen was tot voor kort nog geen stroom, maar tegenwoordig krijgen steeds meer dorpen stroom, al is het vaak wel enkel een paar uur per dag. Hieronder vertel ik per dag mijn bezigheden.
De trekking doe ik met een groepje, maar uiteindelijk ga ik met 2 andere dames van Spanje echt de jungle in voor 3 dagen, de rest maakt een korte tocht die veel meer toeristisch is en je dus niet de stammen bereikt waar je echt wat kan betekenen.
De eerste dag van mijn trekking, klaar voor 14km. Met enige spanning wie in m’n groep zitten ga ik eerst ontbijten en loop ik daarna vol verwachting naar het bedrijf waar ik heb geboekt. Na 15 minuten doelloos wachten vraag ik de eigenaar wanneer we vertrekken en waar de rest van de groep is. Hij vertelt dat we binnen 5 minuten vertrekken naar een andere groep die mee gaat. Naja… als ik maar niet alleen ga. Uiteindelijk in de tuktuk waar me duidelijk wordt dat andere 4 een 1daagse of 2daagse trekking doen maar niet 3. Toch maar verhaal gehaald bij de eigenaar en die zegt dat nog meer mensen aan zullen sluiten. Oke, ben benieuwd. Iets verderop stappen nog 4 mensen in. Waarvan 2 een 3daagse tocht gaan doen. 2 dagen trekking en 1 dag kajakken dus dat ga ik ook doen… Na vertrek stoppen op een lokale markt om groente en bananen te kopen voor de groep. Echt een lokale markt met alle dingen die je (niet) verwacht. Zo heb je vleermuizen, ratten, beversoorten, heel veel hanen en kippen, vis en veel vlees wat enorm stinkt. Daarnaast ook veel ongedefinieerd eten wat al klaar gemaakt is door de oude vrouwtjes en allemaal groente en fruit stalletjes. Enorm leuk om te zien!! Nadien door naar de rand van de jungle om de trekking te beginnen. Door de rivier heen om vervolgens door de rijstvelden omhoog de bergen in te trekken. We na een eerste hike omhoog hebben we een waterpauze om tegelijk van het prachtige landschap te genieten. Voor nu vaarwel rijstvelden en Sabaidee (hallo) jungle! Op kleine paadjes banen we ons een weg door de jungle heen, heel veel omhoog. We klauteren minuten lang een riviertje omhoog en daarna verder door de jungle, door de bossen, banenbomen, bamboe, ananasbomen etc. Uiteindelijk komen we na 2 uur aan op onze lunchplek. Midden in de jungle, tussen de bomen waar ze een tafeltje en overkapping van bamboe hebben gemaakt. Op banenbladeren wordt onze lunch geserveerd: sticky rijst, bamboescheuten die gefrituurd zijn, nareng salade en nog iets groens :p… Nadien gaan we door weer langs een rivier en daarna de berg op voor een stevige klim, waarna we nadien enkel dalen tot we uiteindelijk bij het dorp uitkomen. Hier is een bruiloft gaande en kunnen we volop mee kijken met de ceremonie. Eigenlijk is iedereen enorm aan het feesten, wat hier betekent veel eten, maar nog meer beer lao! Het bruidspaar mogen we een armbandje om doen voor eeuwig geluk. Waarna we een rondje dorp lopen. We bekijken de hoe ze wonen en spelen gezellig met de kids. Wassen ons in de rivier en maken vervolgens ons eten klaar voor de avond. Heerlijke tomaten met groene ui en sperziebonen met ei, waarbij natuurlijk rijst wordt gegeten. Nadien lopen we een rondje dorp waar we uiteindelijk bij een familie middels onze gids (tolk) achter de verhalen en gewoontes van het dorp komen. Zo wonen hier 236 mensen in 32 huizen. Er wonen 2 stammen samen in het dorp die elk andere gewoontes hebben. Gemiddeld hebben de familie 4 kinderen die na de basisschool allemaal op het land moeten gaan werken om inkomsten te genereren. In sommige iets rijkere gezinnen mag de oudste naar de middelbare school. Het is alleen niet zoals bij ons, kinderen hebben maar 3 uur school per dag en het niveau ligt veel lager omdat elk klein dorpje hun eigen leraar heeft. Ze vertellen ook dat ze in een dorp verderop een restaurant en camping aan het bouwen zijn om toerisme te kunnen ontvangen. Dit project wordt middels vrijwilligers opgezet. Hoop hier morgen een kijkje te kunnen nemen.
De nacht in het dorp is erg onrustig. We slapen in een huisje bovenin het dorp met geweven muren van hout en open spalken aan de bovenzijde. Iedereen in het dorp is boer, met voornamelijk rijst- of maisvelden, maar daarnaast hebben ze ook veel varkens, kippen, hanen, honden, etc. Dus de hele nacht is er veel geluid en de bevolking begint bij het kraaien van de haan te werken. Dit was 4u30. Daarnaast maakt mijn dunne matje op de houten vloer de nacht niet veel aangenamer. Alles voor het goede doel zullen we maar zeggen! Rond 8 uur is het tijd voor ontbijt terwijl het dorpje nog gehuld wordt in dichte mist en om 9 uur staan we weer klaar voor de tweede dag trekking naar een stam nog verder in de jungle, heb er zin in, maar ben ook enigszins vermoeid.
We beginnen pittig met een klim van 2 uur de berg op door de jungle. Een zeer zware klim, maar echt prachtig. M’n benen protesteren nog een beetje van de dag ervoor, maar we gaan lekker door. Na 2 uur zijn we eindelijk op het hoogste punt en begin we aan de daling richting een klein riviertje waar we in een klein kamp ons eten maken. Het vuur wordt gemaakt ons jungle eten wat we daarvoor hebben geplukt en gevonden koken we met water uit de rivier in dikke bamboestammen. Daarbij eten we groentes die we nog hadden van de markt en sticky Rice. Een prima maaltijd. Nadien trekken we langs de banenbomen door naar een riviertje. Deze volgen we voor kilometers waarbij we een waterval tegenkomen en uiteindelijk in de middag aankomen bij de tweede overnachting. Een plekje net buiten het dorp, waar we helpen met het verslepen van bamboestronken naar het nieuw te bouwen restaurant en de bungalows. Deze worden door een local zorgvuldig op maat gehakt met de machete en daarna door midden gesplitst. Dit was trouwens de plek waar ik het zostraks al over had.
Nadien is het echt tijd om te douchen, dus vol goede moed en dapperheid uit de kleren en op weg naar de rivier. Steenkoud maar super schoon water. Zeepje erbij en maar snel soppen, want na die hike en het tilwerk kan je wel wat zeel gebruiken. Nadien was het een rustige avond waarbij we met de lokalen rond het kampvuur hebben gezeten, muziekje aan op m’n telefoon en we hebben rustig bewogen op de muziek terwijl we woorden uit elkaars taal leren met gebaren en wijzen. De vrouw des huizes hier is erg vrolijk, houdt van dansen en is steeds erg verwondert hoe groot onze armen, handen en voeten zijn in vergelijking met haar. Het is weer een vroege avond van mensen in Lao gaan nou eenmaal uiterlijk rond 21 uur op bed vaak.
De volgende ochtend begint rustig waarbij we ons klaar maken voor de dag kajakken. Met een Israëlisch ontbijt, schazouka met rijst (de 8e keer rijst op rij…) zijn we klaar om te vertrekken. We vertrekken met z’n zessen inclusief gids in 3 kajaks. Helaas lijkt onze gids meer een blok aan ons been dan een hulp. Het blijkt dat hij zeer onervaren is in kajakken en echt niet weet wat hij doet. Dus nadat we hem een beetje uitleg hebben gegeven gaan we op pad, maar bij de derde stroomversnelling gaat hij samen met 1 van de anderen al om. We veranderen van tactiek en laten de gids alleen in de boten en gaan met de 3 meiden in 1 bootje. Helaas zijn de opblaasbare kajakken hier toch niet helemaal voor gemaakt en gaan wij bij de heftigste stroomversnelling om. Alles te water inclusief camera’s, gelukkig waterproef, maar we vinden 1 niet terug. De stroomversnelling was zeer heftig en de gids was daar meer bezig met het binnenhalen van de peddels dan mij. Dus na even boos roepen en aanwijzingen van de rest haalde hij me eindelijk uit het koude water. De tactiek maar weer aangepast en de drie besten achterin gelaten van de boten en de onervaren Spaanse dames en de gids voorin om zo de laatste 25 minuten af te leggen. Bij aankomst van ons kamp hebben we 1 dame afgezet en zijn we met 3 boten (gids alleen) nog het laatste stuk gaan varen waarbij we geweldige stroomversnellingen hebben gehad.
Buiten deze ervaring was het prachtig. De natuur is zo mooi en je drijft echt alleen met je bootje door de natuur. De kleine lokale dorpjes aan de zijkant waar we ook voor lunch zijn gestopt. Vanaf de rivier zie je mooi hoe ze leven, hoe zich allemaal wassen in de rivier, middels bamboe spannen op doeken papier maken, hoe ze vissen… Echt prachtig om mee te maken. Daarnaast wisselt de natuur constant. Eerst een plek met alleen hoge bomen en veel groen, dan wisselingen naar alleen banenbomen, dan velden, weer bomen en zo verder. De weerspiegeling op het water als de zo’n achter de bergen verdwijnt is echt magnifiek.
Ons eindpunt was in een klein lokaal dorpje waar we gelukkig ook weer mochten mee genieten van de gewoontes. Heerlijk om dit te aanschouwen en er zelfs onderdeel van uit te mogen maken. Langs de grote weg in het dorp is een waterpunt waar iedereen naar toe gaat om kleding en zichzelf te wassen. Prachtig om je hier zelf ook te mogen ontdoen van de ergste modder. Na een poosje worden we opgehaald met de tuktuk en na de boten op het dak te hebben geladen rijden we terug naar Luang Namtha: mijn tripje onder de lokale bevolking zit er voor nu helaas op. Onderweg stoppen we nog even bij de stroomversnelling en de gidsen zijn echt fantastisch want ze hebben de verloren camera van 1 van de medereizigers gevonden en hij doet het nog gewoon! Geweldig!
Nadien door na het dorp, maar eerst een lekke band. Iedereen de tuktuk uit, wagentje omhoog krikken. Ach detail! Moet je wel een goed werkende krik hebben… Na de krik gemaakt te hebben, gaat de tuktuk omhoog en wisselen we de band. Nadien een uurtje rijden gereden tot Luang Namtha waar ik weer kan genieten van een warme douche en een andere maaltijd dan rijst!
Deze week staat er ook weer veel op het programma. Tot de 21e als ik bereik heb!
Leave a reply